Verrassende skipiste in Tsjechië

Dobrý den přátelé,

Ja ja….we zijn in Tsjechië en dan gaan we over de grens praten.

We zijn goed aangekomen en zitten gezellig in een ski-lounge. Op de achtergrond een wat rokend kampvuur. Buiten is de helling van de skipiste nog net te zien in de vallende duisternis.

Skipiste????? Nou, weten wij veel. Ik had deze locatie op Internet gevonden en het was goedkoop. Blijkt het een skioord hier te zijn. Ennnnn er is nog sneeuw gevallen ook. Je bedenkt zoiets toch niet.

Onderweg toen we steeds hoger in de bergen kwamen was daar ineens sneeuw. Wieke helemaal in wolken. Die wordt gek als ze sneeuw ziet. Sommige hebben dat.

Nog even terug naar vanmorgen. Het ontbijt. Een gevulde tafel alleen voor ons. Een Duitse muziekzender op de achtergrond. Hoe Duits wil je het hebben. Wat een verwennerij. En dat vinden we natuurlijk prima. Oh ja, ook nog wat harde broodjes gesmeerd voor onderweg.

Het ritje naar de volgende bestemming was ongeveer 351 km, zo’n 5 uur rijden. Tom (Tom) deed het weer voortreffelijk. Wat jullie nog niet weten over Tom is dat hij ons alleen via de binnenwegen laat rijden. Dus geen snelwegen. Daar doen we niet aan.

En als je via de binnenwegen rijdt dan zie je veel. Intelbare dorpjes en prachtige vergezichten. In Duitsland mag je op de binnenwegen 100. Maar dat wordt constant afgewisseld met 70 en 50. De Duitsers verdienen wel een compliment. Ze houden zich keurig aan de snelheid. Na tig keer optrekken en afremmen gaat dat best wel vervelen. Ach ja, je moet wat over hebben voor een reis naar de Karpaten.

We zijn weer terug in de skihut. Stevig aan het apres skiën. Wieke aan de koffie en ik aan een halve liter pilsner. Het pilsje is ooit in Tsjechië uitgevonden en dan moet je er ook van genieten.

Straks aan de biefstuk en varkenshaas. En dat voor nog geen tientje pp.

Voor straks lekker slapen.

Jan en Wieke