We zijn weer helemaal in de wolken.

Dober dan prijatelji

Net Slovenië doorkruist. Zoals eerder aangegeven staat Tom op veel kronkels en hoogtes ingesteld. Nou dat heeft ie letterlijk genomen. We hebben Slovenië op zijn allermooist gezien en soms ook niet. Dan is de mistwolk de spelbreker.

De dag begint goed. We openen het gordijn en zien een prachtige zonsopkomst. In de verte de zee die weer gekalmeerd is. De huizen staan hier op een kluitje tegen de berghelling op. Vergelijkbaar met Monaco. Deze regio moet het van de zomer hebben. Nu hebben wij het rijk alleen. Geen toeristen, behalve wij dan.

Goed. Weer na het ontbijt pleite. Op naar Žirovnica in noord Slovenië. Het begint meteen goed. Tom loodst ons op navolgbare wijze door de dicht bewoonde heuvels van het Kroatische grensgebied. En als je het niet verwacht is daar de grens met Slovenië. Een weggetje van niks. Amper 3 meter breed en daar is dan een slagboom die dicht gaat als we er aan komen. Zeker een smokkelroute. De grenswachter ziet ons zeer betrouwbare gezichten en doet meteen de slagboom open. Prima, zo hoort het.

Onderweg stoppen we voor het bekende bakkie. Het is een eetgelegenheid voor truckers. We zien echter allemaal bouwvakkers binnenkomen. Die eten bijna allemaal soep met brood. En dat lijkt ons ook wel wat. Het wordt Goulashsoep met 2 griesmeelcakes, een schaal met rauwkost, brood in een mandje en een krentencake toe. Hoe smakelijk en voedzaam wil je het hebben.

Het weer slaat een beetje om en we komen in de wolken terecht als we op hoogte zijn. En als er ook nog sneeuw bij komt kijken wordt het best nog wel spannend op de weggetjes van max 4 meter breed. Het gaat allemaal goed en af en toe krijgen we een prachtige panorama voorgeschoteld. En daar doen we het voor.

Als het weer nog meer verslechterd besluiten we Tom op de snelste route te zetten. Het worden nu de gangbare B-wegen en uiteindelijk zijn we een half uur eerder op onze bestemming. Toch hebben we over de laatste 140 km zo’n 3 uren gedaan. Bijna dronken van al dat gedraai.

Nu zitten we relaxed naar België-Kroatië te kijken. De Belgen zijn niet relaxed. Jammer dat ze er uit liggen.
Het is etenstijd en we gaan beneden in het restaurant wat eten. Mix grill voor 2 personen lijkt ons wel wat. Komt er een grote schaal aan met daarop 4 volwaardige schnitzels,  2 flinke vleesstokken en iets wat op 2 dikke plakken rollade lijkt. Daaronder een grote hoeveelheid rijst en patat. We zijn goede eters maar dit gaat onze taks ver te buiten. Hiermee kun je een regiment voeden. Wat aan vlees is overgebleven is in twee doggybags meegegaan.

Zo mensen. De dag is weer voorbij. Niets meer te melden.
Morgen nog één tussenstop in Harburg, Duitsland. En dan vol gas naar huis.

Welterusten straks. Tot morgen.

Jan en Wieke