Republika Hrvatska

Dobar dan dragi prijatelji

De reis vandaag begon spannend, de A1 naar Split saai en het laatste stukje naar Dubrovnik weer spannend. Het landschap onderweg is ruig. Kale rotspartijen en weinig begroeiing op de berghellingen. Zo af en toe wat wijnvelden met scharrelende mensen, druivenplukkers die nog niet plukken. Ik heb nog nooit een Kroatisch wijntje gedronken. Ga het zeker proberen. Het wordt dan wel een rooiwyn.

Zoals gezegd is het eindstation Dubrovnik Old Town Center. Eerst de auto gestald en toen zo’n honderd oud versleten granieten treden op goed geluk naar beneden. Komen we meteen in de jackpot terecht. Dubrovnik aan zee met links en rechts twee hoge vesting torens. Hartje zomer kun je hier over de hoofden lopen. Nu hebben ze voor ons de weg vrij gemaakt om lekker op een terrasje aan het bier en cola te zitten. Voor ons het kabbelende water van de Adriatische Zee. Al een beetje jaloers?

Goed. Na het eten moet de auto weer opgezocht worden. De reis naar ons slaapplekje is nog 11 kilometer verderop. Weer die100 treden, maar nu omhoog. Met tussenstops dit keer. We leven nog getuige deze blog.

Het Aparthotel Plat is zo gevonden. Een apart hotel is het zeker. Er zijn hier 3 bussen met jonge scholieren uit Kroatië en Griekenland neergestreken. Het lijkt net een schoolkamp. Een kakofonie van puberend geluid. Het heeft ook wel wat. 
Op onze kamer is geen Wi-Fi. Wel bij de receptie. En daar zit ik nu gezellig te bloggen en Wieke tegenover mij te swipen in Facebook.

Morgen gaan we naar <Kotor>.
Kotor is een stad in Montenegro, met 23.000 inwoners. Kotor is een oude havenstad, gelegen aan de baai van Kotor, een diepe inham van de Adriatische Zee in de Montenegrijnse kustlijn. De oude stad wordt omringd door een vestingmuur en staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Tis maar dat je het weet.

Lekker slapen straks.

Oh ja. Er zijn foto's bijgevoegd.

Jan en Wieke