Op zoek naar wild

Het is woensdag 16 februari 2022

Ik ben al vroeg wakker. Eindelijk ben ik de douche de baas. Twee blauwe kranen die uitnodige om open gedraaid te worden. Welke is die van het warme water? 50% kans zou je zeggen. Nop. Geen van beide ook maar een drup warm water. Moet je ergens in de slaapkamer een knopje aanzetten om de instant boiler te activeren. Die heeft vervolgens tijd nodig om te realiseren dat ie warm water moet leveren. Al met al is het eindresultaat heerlijk warm water. Oh ja, de linker kraan is warm water.

En dan stap je je slaapkamer uit regelrecht in de tuin van Eden. Blauwe lucht. Het geluid van het reviertje verderop en vogeltjes die hun best doen om gehoord te worden. Wat een weelde dat we dit mogen meemaken. Al een beetje jaloers?

Nou komen dit soort kadootjes natuurlijk niet vanzelf. Als hulporganisatie maak je vrienden. Soms zelfs voor het leven. Zoals in dit geval de vriendschap met Hans en Vivian Yambazi. Ik ben altijd welkom en het voelt goed als we elkaar weer zien.

Hans is natuurlijk veel in beeld en schrift. Maar Vivian, zijn vrouw, is er ook nog. Hans is meer de ruwe bedenker en slimme ondernemer, Vivian is de zachte creatieve tegenpool. Samen een geweldig team. Ik zie ze vaak overleggen en dat is best wel bijzonder voor Afrikaanse begrippen.

Vivian werkt doordeweeks bij een VTC al administratief medewerkster. In de weekenden zit ze in de catering. Aanstaande zaterdag verzorgd ze weer de catering voor een bruiloft met zo’n 500 gasten. Bruiloften zijn hier meestal op zaterdag. Doordeweeks werkt iedereen en komt er geen kip opdagen.

Een aantal jaren geleden zijn Jan Postma (één van de drie Friezen) en ik op zo’n bruiloft geweest. 7 geiten werden er toen soldaat gemaakt. Geroosterd op een enorme BBQ. Niet zoals wij een BBQ kennen maar als onderlaag wat golfplaten, daarop houtskool en daarboven een stalen traliewerk met 7 geiten erop. We hebben toen onze ogen uitgekeken. Bij de trouwerij van aanstaande zaterdag zijn maar 5 geiten het bokje. 't Is maar dat je het weet.

Dus dat is wat Vivian onder andere in het weekend doet. Dat andere is het ontwerpen en aanleggen van tuinen. En dat resulteert bijna altijd in een paradijsje. Ongelofelijk creatief hoe je met de beschikbare ruimte omgaat.

We zijn vandaag ook op zoek gegaan naar wild. Op zo’n 70 kilometer van Moshi ligt een corridor waar het wild doorheen trekt van Kenia naar Tanzania en terug. Op zoek naar gras en water. De Kilimanjaro ligt op de grens van Kenia en Tanzania en herbergt talloze drinkwaterplekken, sappige bomen en weidegronden. ’s Ochtends vertrekken de beesten vanuit de steppen van Kenia naar de Kilimanjaro aan de Tanzaniaanse kant om daar te foerageren. ’s Avonds gaat de horde weer terug naar hun habitat.

Binnen de corridor liggen ook dorpen waar het wild dan langs komt. Mens en dier broederlijk samen zoals het hoort. Helaas zie je steeds meer lodges opduiken in die gebieden waar toeristen komen om vanaf een balkonnetje naar de langstrekken beesten te koekeloeren. En daar betalen ze dan grof voor.

Wij koekeloeren vanuit de auto en zien niks. Nada, noppes. Geen wild trek. Het wild heeft er dit keer geen trek in. Blijkt dat er op de steppen in Kenia veel regen is gevallen en dan hoef je natuurlijk niet naar de Kili om daar te grazen.

Maaaaar op de terugweg hebben we toch nog 3 giraffen en 6 zebra’s gezien.

Omdat we toch in de buurt waren zijn we ook even langs de Chief van Hans geweest. Chief Jkilio, opperhoofd van de Chagga stam in de Siha regio. Dit stamhoofd woont in een in 1923 gebouwde woning, waar eerst een Duitse boer in heeft gewoond. Prachtig gesitueerd op een heuvel met uitzicht over de landerijen. De chief is 82 jaar en is nog heel kwiek. Zijn vrouw trouwens ook. Wat een leuk stel.

En als we ooit weer bij Hans zijn te logeren dan moet we zeker weer op bezoek komen. Dan gaan ze een geit roosteren en een feestje bouwen met Kilimanjaro bier. Nou dat vinden we helemaal prima.

Later in de auto begrijp ik van Hans dat zo’n uitnodiging echt heel bijzonder is. En dat hebben wij dan weer. Wat een bofkonten.

Op de terugweg naar huis halen we Vivian op om uit te gaan naar een BBQ restaurant. Het blijkt een soort openlucht sportcafé te zijn met overal TV schermen. Geluidsboxen waarin je bijna kunt wonen en op standje 7 best wel een beetje te luid. Er is een voetbalwedstrijd in beeld en het staat al 7-0. Op een ander scherm is show worstelen waarbij ze elkaar geregeld over de boksring gooien.

Maar goed. We komen natuurlijk voor geroosterd geitenvlees. Wordt uiteindelijk kip en rund. De geit is er vandoor. En natuurlijk aan het bier en voor de dames wijn en Smirnoff mix. Hans is de BOB

Na de voetbalwedtijd is het de beurt aan DJ MT. Afrikaanse beat aangevuld met Latin swing.

Na 2 drankjes is de schroom eraf en wordt er gedanst. Zelfs Hans schud zijn boedie.

Nou, jullie zijn weer helemaal bij. Tot morgen

Gjilke en Jan